Als jonge vrouw studeerde ik af in een Bachelor Sociaal Agogisch Werk. Ik voelde al van redelijk jonge leeftijd aan dat ik iets in de hulpverlening wilde gaan doen. Het duurde echter niet zo heel erg lang na mijn start in het werkveld vooraleer mij duidelijk werd dat ik meer wilde doen dan ‘brandjes blussen’. Zo ervaarde ik het werk als maatschappelijk werker vaak. Als wel een luisterend oor zijn maar niet ook in de diepte kunnen werken. En alleen maar telkens luisteren zonder dan verder veel te kunnen betekenen, dat strookte niet met mijn persoon en passies. Ik wilde meer dan het overgrote deel aan administratieve taken binnen mijn functies. Ik wilde vooral de diepte in kunnen gaan, een wezenlijk verschil kunnen maken voor én met iemand. Het werd mij zo langzaam helder dat ik wilde werken rond persoonlijke groei en bewustzijn.

Daarom begon ik aan een vierjarige therapie opleiding bovenop mijn alreeds behaalde bachelor.

Ik ben geschoold in de integratieve psychotherapie. Dat wil zeggen dat ik meerdere psychologische stromingen binnen de psychologie combineer alsook interventies uit deze verschillende stromingen. Daardoor kijk ik met een zo breed mogelijke bril. Of anders gezegd, zet ik verschillende brillen op om naar een cliënt en zijn verhaal te kijken. Van daaruit werk ik met dat wat je als cliënt aanbrengt en stuur ik mijn werkwijze bij. Op maat dus van jou als cliënt en je hulpvraag. Daarbij dus rekening houdend met de vele verschillende perspectieven/stromingen binnen de psychologie van waaruit naar een hulpvraag, aanmelding, probleemstelling, moeilijkheden, worstelingen,… bekeken kunnen worden. Een integratieve psychotherapeut beperkt zich dus niet tot slechts 1 zienswijze/werkwijze.